Thursday, June 30, 2011

Οι ευθύνες των πολιτών


Αγαπητοί μου συμπολίτες συμπλήρωσα έξι χρόνια στο πόρτο Ράφτη και μέσα απ’ τις φιλόξενες σελίδες της εφημερίδας μας, θα ήθελα και εγώ να συμβάλω στον διαρκή διάλογο για την καλυτερέψει  του τόπου μας. Ναι, νιώθω το Πόρτο Ράφτη πια σαν τον τόπο μου. Αγαπήσαμε αμέσως το μέρος αυτό με τη σύζυγό μου και για τον λόγο αυτό μετέφερα όλα τα διακαιώματα της οικογένειάς μας στον δήμο μας, έτσι ώστε να ενισχύουμε σαν Πολίτες τις θεσμοθετημένες διαδικασίες όταν μας καλεί η πατρίδα. Ωστόσο,  για να παραφράσω τον ποιητή,  “όπου κοιτάζω το Πόρτο Ράφτη με πληγώνει”.... Αυτό που με πληγώνει σχεδόν καθημερινά είναι η έλλειψη σεβασμού που δείχνουν αρκετοί συμπολίτες στον συνάνθρωπο. Έχω κουραστεί εδώ και χρόνια να ψάχνω το πρόβλημα σε πολιτικούς και δημοτικούς άρχοντες όταν δίπλα μου βλέπω καθημερινά συμπολίτες μας να ασχημονούν. Σήμερα θα αναφέρω τρία μόνον θέματα που έχουν να κάνουν με συμπεριφορές και αντιλήψεις.
Πρώτα απ’ όλα το θέμα της καθαριότητας και των σκουπιδιών. Είναι εύκολο να κατηγορούμε την πολιτεία και τους δημοτικούς άρχοντες για αμέλεια ή αδιαφορία σε τόσα θέματα βάζοντας μέσα σε αυτά και την καθαριότητα. Είναι πραγματικά πολύ εύκολο. Απ’ την άλλη,  η οικονομική κατάσταση του δήμου είναι γνωστή. Απ’ όσο γνωρίζω, η δημοτική αρχή έχει υποσχεθεί να εγκαταστήσει περισσότερους κάδους στην περιοχή του Μπαθίστα. Ελπίζω να μην μείνουν στις υποσχέσεις. Με το άρθρο αυτό ωστόσο, δεν θέλω να κατηγορήσω τη δημοτική αρχή, άλλοι καταλληλότεροι απο εμένα έχουν πάρει κατα καιρούς θέση για αιτίες και ευθύνες. Εμένα, όπως προείπα, με απασχολούν οι απλοί άνθρωποι και συμπολίτες μου. Διερωτώμαι, γιατί τόσοι πολλοί, πετάνε τα σκουπίδια στον κάδο την στιγμή που τον βλέπουν να είναι ήδη γεμάτος (με αποτέλεσμα να πέφτει η σακούλα με ότι αυτό συνεπάγεται); Γιατί εγκαταλείπουν τα σκουπίδια έξω απ’ τον κάδο; Γιατί τα πετάνε πολλοί ακόμα και απ’ το παράθυρο του αυτοκινήτου λες και είναι μπασκεμπολίστες; Πολλοί από εσάς θα έχετε δει αρκετές φορές, να κρατάνε κάποιοι τη σακούλα έξω απ’ το αυτοκίνητο, όντας εν κινήσει, για να μην “λερώσουν” το αυτοκίνητο. Πρόσφατα είδα μια μαύρη Audi κινούμενη στην Ελ. Βενιζέλου να μεταφέρει στο καπό(!!!) της μηχανής τη σακούλα με τα σκουπίδια... Σχετικά είχε γράψει παλαιότερα στην εφημερίδα και ο συμπολίτης κ. Δημήτρης Φερμελής αλλά χωρίς να έχει αλλάξει κάτι απο τότε. Τι να πει κανείς δε, για τους μπλε κάδους που είναι γεμάτοι με κοινά οικιακά σκουπίδια! Γιατί να υπάρχει αυτή η συμπεριφορά; Πώς θα έχουμε απαίτηση απ’ τις αρχές να κάνουν καλύτερα την δουλειά τους (αυτονόητη στοιχειώδης υποχρέωση σε κάθε βαριά φορολογούμενο πολίτη), όταν εμείς οι απλοί άνθρωποι, σε καθημερινή βάση δείχνουμε τέτοια απολίτιστη συμπεριφορά; Πολλοί λένε πως το μέλλον για μια καλύτερη πατρίδα είναι τα παιδιά μας, ωστόσο τι διδάσκουμε στα μικρά παιδιά όταν συμπεριφερόμαστε με αυτόν τον τρόπο; Ποιο είναι το παράδειγμα που τους δείχνουμε; Η λύση είναι απλή. Όταν δεν βρίσκουμε άδειο κάδο απορριμάτων επιστρέφουμε τη σακούλα στο σπίτι μας και προσπαθούμε την επόμενη ημέρα. Απλά πράγματα...
Δεύτερο θέμα και προβληματισμός έχει να κάνει πάλι με την καθαριότητα αλλά σε άλλο πεδίο. Πολλά σπίτια και συμπολίτες -ειδικά στην περιοχή του Μπαθίστα- αλλά και αλλού, κρίνουν σωστό να ξεβράζουν όλα τα ακάθαρτα νερά απο πλυντήρια, μπάνια κλπ, απ’ ευθείας στον δρόμο. Αυτή η μακροχρόνια συμπεριφορά πέρα απ’ την συμβολή στην καταστροφή του υπεδάφους απο χημικά κλπ, προκαλεί φθορά στο ούτως ει άλλως υποτυπώδες οδόστρωμα της περιοχής μας. Ο δρόμος έχει γίνει γλιστερός και ειδικά σε οδούς με μεγάλη κλίση όπως οι περισσότεροι στη περιοχή μας προκαλεί φθορές στα ελαστικά των αυτοκινήτων. Ο κίνδυνος δε ατυχημάτων μικρών παιδιών και ανυποψίαστων επισκεπτών είναι ορατός. Αυτό δεν θα πρέπει κάποτε να σταματήσει; Χρειάζεται να μαλώνουμε και να απαιτούμε την επέμβαση των αρχών για τα απλά και στοιχειώδη;
Μιλώντας για δρόμους έρχομαι και στο τελευταίο θέμα για σήμερα. Πάρα πολλοί δρόμοι είναι σε άθλια κατάσταση. Λες και έχει πέσει βόμβα και τους έχει καταστρέψει! Δεν μιλάω για κεντρικές αρτηρίες, αλλά για μικρούς παρόδους που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά απ’ τους κατοίκους και τους επισκέπτες τους και όχι απο διερχόμενους. Λοιπόν, πώς είναι δυνατόν σπίτια, κατά τεκμήριο καλής κατασκευής και οι πέριξ δρόμοι να είναι σε αυτή τη κατάσταση; Δηλαδή προσέχουμε το σπίτι μας, αλλά στην κυριολεξία έξω απ’ αυτό αδιαφορούμε; Καταλαβαίνω πως ειδικά αυτή τη δύσκολη οικονομική περίοδο που διανύει η πατρίδα κάθε ένας απο εμάς αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και πιθανόν να του φαίνεται πως είναι αδύνατο να “σπαταλάει” χρήματα για έργα υποδομής. Ωστόσο διερωτώμαι, πόσο θα κόστιζε αν μοιραζόντουσαν οι κάτοικοι και ιδιοκτήτες ακινήτων σε κάθε δρόμο μικρο-επισκευές και επιδιορθώσεις στον δρόμο. Δεν μπορούμε να απαιτούμε απ’ την πολιτεία συνέχεια να αναλαμβάνει όλα τα έξοδα πολλώ δε μάλλον όταν εμείς οι κάτοικοι αυθαιρετούμε συστηματικά και έχουμε καταπατήσει μέρος του οδοστρώματος, έχουμε κτίσει τις μάντρες των αυλών μας πάνω στον δρόμο με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν σχεδόν πουθενά πεζοδρόμια... Ποιος φταίει για αυτό; Η πολιτεία ή οι πολίτες;
Ελπίζω το βήμα αυτό να γίνει ένας χώρος ζωντανού διαλόγου και ανταλλαγής απόψεων. Δεν διεκδικώ το αλάθητο. Όλοι όμως μαζί, σε τοπικό επίπεδο μπορούμε να καλυτερέψουμε την καθημερινότητά μας και ταυτόχρονα να βοηθήσουμε τα παιδιά μας μέσα απ’ τις πράξεις και δράσεις μας να γίνουν καλύτεροι πολίτες και άνθρωποι.


Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα "Πόρτο Ράφτη σε Δράση"

No comments:

Buy my Art from FineArtAmerica

Photography Prints

ArtistWebsites

Artist Websites